چگونه نور خورشید دریافت کنیم تا ویتامین دی بدن تامین گردد؟ - وبلاگ شخصی اسماعیل

به گزارش وبلاگ شخصی اسماعیل، هنگامی که پوست در معرض اشعه ماوراء بنفش B (UVB) موجود در نور خورشید قرار می گیرد، ترکیب 7-دهیدروکلسترول موجود در پوست در اشعه غوطه ور شده و آن ها را به پیش ویتامین D3 تبدیل می نماید. در عرض چند ساعت، بدن پیش ویتامین D3 را به ویتامین D3 تبدیل می نماید.

بدن توانایی قابل توجهی برای فراوری میزان زیادی ویتامین D3 دارد. طبق تحقیقات، اشعه UVB برترین ماده برای فراوری این ماده ضروری در بدن است.

عوامل زیادی در توانایی ما برای جذب پرتو های UVB و ساخت ویتامین D نقش دارند. رنگدانه های پوست، فصل، استفاده از کرم ضد آفتاب، زمان روز، لباس، ارتفاع و عرض جغرافیایی بر جذب پوست از اشعه های خورشید تأثیر می گذارند.

در میان سایر عوامل محیطی مانند ارتفاع و پوشش ابر، عرض جغرافیایی به طور جدی بر سطح ویتامین D تأثیر می گذارد. فاصله از خط استوا که به عنوان عرض جغرافیایی شناخته می گردد، تعداد پرتو های خورشیدی را که در طول سال به یک مکان نفوذ می نمایند، معین می نماید.

طبق مطالعه ای که در Dermato-Endocrinology منتشر شده است، بیشتر اشعه های UVB در لایه اوزون جذب می شوند و حتی در تابستان که خورشید ظهر مستقیماً بالای سر است، تنها 1 درصد به سطح زمین نفوذ می نماید.

با حرکت خورشید به سمت یا دور شدن از ظهر، زاویه آن نسبت به زمین تغییر می نماید که به این زاویه اوج خورشیدی می گویند. زاویه در اوایل صبح و اواخر بعد از ظهر افزایش می یابد. بعلاوه در عرض های جغرافیایی بالاتر، به ویژه در زمستان، به علت کج شدن زمین افزایش می یابد.

در عرض های جغرافیایی بالا و زیر 33 درجه، اشعه UVB حتی کمتری به وسیله لایه ازن نفوذ می نماید، که توانایی بدن برای جذب و ساخت ویتامین D3 را کاهش می دهد. برای مرجع، شمال آفریقا و جنوب ایالات متحده در شمال خط استوا در عرض جغرافیایی 33 درجه قرار دارند. جنوب آفریقا و آمریکای جنوبی در 33 درجه عرض جغرافیایی جنوب خط استوا قرار دارند.

افرادی که در شمال و جنوب عرض جغرافیایی 33 درجه زندگی می نمایند، معمولاً به مدت شش ماه از سال به مقدار کافی اشعه UVB برای فراوری ویتامین D3 دریافت نمی نمایند، مانند افرادی که در برگن، نروژ، یا ادمونتون، کانادا، و آرژانتین زندگی می نمایند. برای بیشتر مردم بوستون در عرض جغرافیایی 42 درجه تقریبا غیرممکن است که ویتامین D3 را از نوامبر تا فوریه فراوری نمایند.

یک مطالعه نشان می دهد که کاهش قابل توجهی در سطح ویتامین D از اوت تا فوریه برای ساکنان اوماها، نبراسکا نشان می دهد. علاوه بر این، مؤسسه اشاره نمود که مطالعه دیگری روی بزرگسالان 25 تا 70 ساله ساکن استونی نشان داد که 73 درصد از جمعیت در فصل زمستان سطح ویتامین D کافی ندارند. در مقایسه، تنها 29 درصد در طول تابستان ناکافی بودند.

این آنالیز نتیجه می گیرد که بیشتر افرادی که در عرض جغرافیایی بالای 33 درجه و زیر 33 درجه زندگی می نمایند، تقریباً یک سوم افزایش سطح ویتامین D3 خود را هنگام حرکت از زمستان به تابستان تجربه می نمایند.

با این حال محققان اشاره نمودند افرادی که در عرض های جغرافیایی شمالی و جنوبی بسیار بالاتر زندگی می نمایند، جایی که خورشید برای ساعت های زیادی می تابد، ممکن است از بهار تا پاییز به مقدار کافی نور خورشید دریافت نمایند تا ویتامین D3 کافی را در طول زمستان ذخیره نمایند. از آنجایی که ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است، در کبد و بافت چربی ذخیره می گردد و در صورت احتیاج آزاد می گردد.

پرتو های UVB بیشتری در ارتفاعات بالاتر به جو نفوذ می نمایند، که به وضوح در مطالعات از زمین های پست هند تا هیمالیا نشان داده شده است. این ممکن است هم آسیب نور خورشید و هم سطح ویتامین D را افزایش دهد. با این حال، مطالعات نشان می دهد بسیاری از افرادی که در ارتفاعات زندگی می نمایند به طور شگفت انگیزی کمبود ویتامین D دارند. این کمبود رایج ممکن است به علت دما های سردتر در ارتفاعات باشد.

منبع: سیناپرس