23 پیراشکی خوشمزه جهان که حتما باید امتحان کرد (قسمت دوم)
به گزارش وبلاگ شخصی اسماعیل، مقاله های مرتبط:
نپال: سل روتی (Sel roti)
سل روتی یکی دیگر از دونات هایی است که در جشن ها بسیار مورد استقبال قرار می گیرد. این شیرینی بسیار لذیذ به وفور در جشن های هندوها به نام های داشیان و تیهار سرو می گردد. این شیرینی های حلقه ای شکل که از خمیر برنج سرخ شده درست می شوند، به نماد نپال و فرهنگ نپالی تبدیل شده و ثابت نموده اند که شما حتی با ارتفاع 30000 پا بالای سطح دریا می توانید دونات میل کنید.

نیجریه: چین-چین (Chin-Chin)
این شیرینی کم ترین شباهت را به دونات های بین المللی در این فهرست دارد، اما مواد اصلی تشکیل دهنده دونات در آن به کار رفته است: این تکه های کوچک از خمیر سرخ شده درست شده اند که درواقع این تقریبا تنها چیزی است که لازم دارید تا این شیرینی را دونات بنامیم. درهرحال، این شیرینی های 2.54 سانتی، تردتر از پیراشکی های دیگر است. به نظرم دوبار تکرار شدن چین، به این علت است که اگر زیاد بخوریم زنخدان ما دوبرابر خواهد شد! شاید!
پرو: پیکارونز (Picarones)
پیکارونز به خاطر داشتن سیب زمینی له شده و شیرین (که به نوعی سالم است) و بعلاوه خیس خوردن در قطره های بسیار شیرین و خوشمزه (که خیلی هم سالم نیست)، خود را از دیگر دونات ها متمایز نموده است. این شیرینی تاریخچه جالبی دارد: اهالی پرو در دوره استعمار از پیراشکی سنتی آمریکای جنوبی به نام بونولوس، استقبال نکردند، زیرا این شیرینی برای آن ها گران تمام می شد، درنتیجه راه چاره را در این دیدند که سیب زمینی های فراوانِ له شده و شیرین خود را به صورت خمیر درآورده و سرخ نمایند تا به شکل پیراشکی درآید. پس این ها شیرین هایی آموزنده و به نوعی سالم هستند.
لهستان: پانچکی (Paczki)
این شیرینی شبیه به دیگر دونات های گرد و تقریبا مسطح، با گاها مغزهای شیرین هستند، با این تفاوت که در دستور پخت لهستانی قبل از سرخ شدن، به خمیر یک شربت مخصوص اضافه می گردد که البته طی پختن تبخیر شده تا از جذب روغن به خمیر جلوگیری کند. پانچکی به معنای بسته های کوچک است. در شهرهای لهستانی-آمریکایی یک روز تعطیل به این شیرینی اختصاص داده شده است.
پرتغال: مالاساداس (Malasadas)
هواداران دونات، مالاساداس را با هاوایی می شناسند، جایی که این شیرینی بسیار رایج است و روز مخصوص به خود به نام روز مالاساداس را دارد. لغت پرتغالی مال-ساداس به معنای نیم پخت است، با این وجود که در روغن به خوبی سرخ شده و در شکر پوشانده می گردد. طبق رسوم، مالاساداس در یک روز پیش از روز های صیام خورده می گردد، و نانواها باید پیش از محدودیت های غذایی و تنبی هات روزهای صیام، شکرهای خود را مصرف نمایند.
رومانی: گوگوآی (Ggosi)
گوگوآی شیرینی بسیار کوچکی است که معمولا با مربا، شکلات و یا حتی پنیر پر می گردد. گوگوآی شبیه پنکیک های کوچک خپل است که در کشور اصلی خود رومانی هواداران بسیاری دارد به طوری که در سرود ملی خود در قسمت هم سرایان می خوانند: ما عاشق پنکیک های خپل خود هستیم! خب...شوخی کردم!
آفریقای جنوبی: کوکسیستر (Koeksister)
این خوراکی لذیذ از جنوبی ترین نقطه آفریقا، توپ های سرخ شده حاوی دارچین، زنجبیل، نارنگی خشک شده، پودر بادیان و شهد شکر است که پیش از سرد شدن و غلتاندن آن در نارگیل به خمیر اضافه می شوند. این شیرینی بی نهایت شیرین و بسیار بسیار چسبناک است.
آمریکای جنوبی: بونولوس (Bunuelos)
به سختی می توان محبوبیت بونولوس را در تنها یکی از کشورهای آمریکای جنوبی شرح داد، چراکه این شیرینی کوچک بر تمام قاره حکمرانی می نماید. بونولوس توپ هایی تشکیل شده از ورقه های نازک خمیر هستند که معمولا به بادیان آغشته شده، با شهد یا شوری پر شده و تقریبا در تمام کشورهای آمریکای مرکزی و جنوبی عرضه می گردد. از همه مهم تر این است که بونولوس به عنوان نشانه خوش شانسی و خوش اقبالی شناخته می گردد.
اسپانیا: چروس (Churros)
این خوراکی لذیذ اسپانیایی، معمولا در وعده صبحانه در شبه جزیره ایبری صرف می گردد. این شیرینی در ابتدا به وسیله چوپانان اسپانیایی که به ندرت به مواد تازه پخت نان دسترسی داشتند درست شد. بنابراین آن ها به یک میان وعده مقوی احتیاج داشتند که به راحتی در ماهیتابه روی آتش پخته گردد. و چروس تنها راه چاره چوپانان برای این مشکل بود.
تایلند: پاتانگ کو (Pa Thong Ko)
پاتانگ کو که به آن دونات تایلندی نیز گفته می گردد (چطور با این نام ها کنار می آیند؟) نوع دیگری از دونات، به شکل چوب است که معمولا به هنگام صبحانه صرف می گردد و یا در خیابان های تایلند به فروش می رسد. گاهی تغییری در شکل آن صورت می دهند به این ترتیب که دو تا از این شیرینی ها را روی هم قرار می دهند، به شکل X. پاتانگ کو در هر شکلی باشد هنور پاتانگ کو است.
ترکیه/یونان: لوکما/ لوکومادس (Lokma/Loukoumades)
این توپ های کوچک هم لوکما (ترکیه) و هم لوکومادس (یونان) نامیده می شوند اما به هر زبانی خوشمزه هستند. این شیرینی کوچک از خمیر سرخ شده درست شده، و در شربت، عسل یا شکلات و گاها کنجد غلتانده می گردد که واقعا خوشمزه است. این شیرینی مانند دیگر غذاهای یونانی بسیار خوشمزه است.
ویتنام: بان ران (Bahn ran)
این شیرینی توپی شکل، دونات مورد علاقه ویتنامی هاست. بان ران معمولا بوی یاس می دهد و با دانه های کنجد پوشیده می گردد و میان آن با مایه قرمزی پر می گردد که خوشمزه تر از آن چیزی است که به نظر می رسد. قول می دهم!
منبع: کجارو / thrillist.com